اين كتاب خاطرات تلخ و شيرين احمد دهقان از عمليات بيت المقدس هفت و غدير مي باشد كه ورق هاي پاياني كتاب دفاع هشت ساله ما بودند.» روزهاي آخر با چهار فصل با عناوين «بيت المقدس هفت»، «و...»، «غدير» و «عكس ها» به رشته تحرير درآمده است.

از خاطرات آورده شده در كتاب حاضر مي خوانيم:

«از خواب مي پرم، بلند مي شوم. در موهايم چنگ مي اندازم انگار همه آنچه كه گذشته، دوباره تكرار شده است. برمي خيزم از جعبه خالي مهمات كنار در چادر كبريتي برمي دارم و فانوس را روشن مي كنم. چادر را مي گردم در چهره ها دقت مي كنم. كداميك از بچه ها برگشته اند. خداي من! حسن كجاست؟ خوشنويسان كجاست؟ سعيد كجاست؟ صداقت جاويد كجاست؟ سيد كجاست؟ اگر به كارون بازگشته اند، پس كجايند؟ مگر مي شود به چادر ديگري رفته باشند، مگر الان وقت ميهماني است؟ دوباره در چادر چرخي مي زنم، بيرون چادر را هم مي گردم، نااميد مي شوم. خداي من! پس اينها كجايند؟ پس چرا نيامده اند؟ جلوي چادر مي نشينم، زانوي غم در بغل مي گيرم. هواي هق هق از چادر بلند است. سرم را روي زانويم مي گذارم. دلم براي همه شان تنگ شده.»